بر اساس آخرین اخبار، مهاجرت به آتلانتیک کانادا در سال جاری با افزایش قابل ملاحظه‌ای رو‌به‌رو بوده، این در حالیست که پیش از این در سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۶، منطقه آتلانتیک که از استان‌های نیوبرانزوایک، نیوفاندلندولابرادور، نوا اسکوشیا و جزیره پرنس ادوارد تشکیل شده، به دلیل جذب اندک مهاجران، رشد جمعیت کمی داشت. اما طبق آخرین اطلاعات به دست آمده، منطقه آتلانتیک جهت جذب هر چه بیشتر مهاجران کاری/ سرمایه‌گذاری، اقداماتی را انجام داده که به افزایش مهاجرت به این منطقه و رشد جمعیت آن کمک می‌کند.
آتلانتیک چیزی در حدود ۶.۵ درصد از جمعیت کانادا را شامل می‌شود، اما در سال‌های گذشته این منطقه نتوانست به اندازه کافی مهاجران را جذب کند. در دهه ۲۰۰۰ میلادی، استان‌های آتلانتیک تنها ۱ درصد از جمعیت مهاجران تازه وارد، یعنی سالانه حدود ۳۰۰۰ نفر را جذب کردند. اما با گذشت زمان این روند بهبود یافته و رو به افزایش بوده و جذب مهاجران در سال‌های اخیر به ۵ درصد ارتقا یافت. بدین ترتیب در سال جاری، جذب مهاجر به ۱۴۰۰۰ نفر رسیده است.
گفتنی است علیرغم روند مثبت جذب مهاجر در آتلانتیک، بجز جزیره پرنس ادوارد، سه استان دیگر از نظر جذب مهاجر در مقایسه با استان‌های دیگر کانادا موفقیت چشمگیری نداشتند. با این حال پیش‌بینی می‌شود که در سال ۲۰۲۰، منطقه آتلانتیک کانادا از تعداد بیشتری مهاجر تازه وارد استقبال خواهد کرد که متناسب با جمعیت آن باشد.
برنامه مهاجرت استانی آتلانتیک
منطقه آتلانتیک کانادا نیز همانند استان‌های ساسکاچوان و منیتوبا در جهت جذب مهاجر از برنامه مهاجرت استانی استفاده می‌کند. استان نیوبرانزوایک اولین استانی بود که در سال ۱۹۹۹ از برنامه مهاجرت استانی استفاده کرد سپس به ترتیب استان‌های نیوفاندلندولابرادور، نوا اسکوشیا و جزیره پرنس ادوارد پس از اندک زمانی به این برنامه پیوستند.
در سال ۲۰۱۷ بود که برای موفقیت هر چه بیشترِ این منطقه از کانادا جهت جذب مهاجران کاری/ سرمایه‌گذاری، پایلوت مهاجرت آتلانتیک راه‌اندازی شد.
آتلانتیک چه زمانی در جذب مهاجر موفق خواهد بود؟
برای اینکه استان‌های این منطقه به هدف خود، یعنی جذب بیشتر مهاجر دست یابند باید همه ساله از چیزی در حدود ۲۰۰۰۰ مهاجر تازه وارد استقبال و پس از آن باید روی نگهداری این تازه واردان در منطقه نیز تمرکز کنند. علیرغم اینکه پیش از این، استان‌هایِ منطقه آتلانتیک در نگهداری مهاجران موفق نبودند اما گزارش‌های اخیر از روند مثبت آن خبر دادند، به این صورت که مهاجران بیشتری منطقه آتلانتیک کانادا را جهت سکونت و اقامت انتخاب می‌کنند. لازم به ذکر است عنوان شود که عامل مهم و اثرگذار روی اقتصاد آتلانتیک، نگه داشتن مهاجران در این منطقه است. به طوریکه جذب و نگهداری مهاجران منجر به افزایش سرمایه‌گذاری خصوصی و دولتی و همچنین جذب و نگهداری کانادایی‌ها در این منطقه می‌شود.
هدف برنامه مهاجرت استانی و پایلوت مهاجرت آتلانتیک این است که مهاجران را بر اساس فرصت‌های شغلی موجود، جذب و نگهداری کنند. در واقع راه‌اندازی این دو برنامه مهاجرتی در جهت تسهیل روند اخذ اقامت دائم کارگران و دانشجویان بین‌المللی است که در حال حاضر در منطقه آتلانتیک زندگی می‌کنند.
گفتنی است که نرخ بیکاری در شهرهای بزرگ آتلانتیک از کانادا پایین‌تر است. از این رو دولت، کارفرمایان، نهادهای آموزش عالی و سازمان‌های خدمت‌رسان به مهاجران، همگی درصدد هستند تا منطقه آتلانتیک را به مقصد اصلی مهاجران تبدیل کنند. در حقیقت این همان روشی است که منیتوبا و ساسکاچوان در روند جذب مهاجران به کار برده و موفق شده‌اند.
این مطلب چقدر برای شما مفید بوده است؟
به این مطلب رتبه دهید
